Podręcznik pacjenta Emersona Centellisa 2000 to kompletny przewodnik dla pacjentów, który zawiera informacje na temat leczenia i opieki pacjenta, w tym procedury medyczne, wskazówki dotyczące zarządzania lekami, zalecenia dotyczące zdrowia i wskazówki dotyczące zdrowego stylu życia. Książka zawiera dane ogólne dotyczące zdrowia i opieki medycznej, a także informacje o przepisywaniu leków, zaleceniach lekarskich i odpowiednim postępowaniu w przypadku wystąpienia objawów choroby. Przewodnik zawiera również informacje na temat leczenia pacjentów chorych na cukrzycę, choroby serca, astmę i inne stany chorobowe. Przewodnik skupia się na pomocy pacjentom w rozumieniu ich choroby, co pozwala im na lepsze zarządzanie swoim zdrowiem.
Ostatnia aktualizacja: Podręcznik pacjenta Emerson Centellis 2000
Opis
Drugie wydanie sprawdzonego podręcznika, który pomógł już dziesiątkom tysięcy osób odzyskać kontrolę nad nieoczekiwanymi wahaniami nastroju.
sZaburzenie afektywne dwubiegunowe to wyzwanie, z którym zmagamy się przez całe życie. Nie musimy jednak oddawać mu całkowitej kontroli nad sobą. Warto dołączyć do grona czytelników, którzy skorzystali z naukowo udokumentowanych narzędzi opisanych w tym opracowaniu, odzyskując dzięki nim większą równowagę i czerpiąc pełniejszą korzyść z terapii. Książka stanowi świetną lekturę dla osób, których dotknęły schorzenia ze spektrum zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, a także tych, którzy zmagają się z innymi wahaniami nastroju. Skorzystają z niej ponadto klinicyści, personel odpowiedzialny za psychoedukację oraz rodziny i bliscy pacjentów.
Podręcznik zawiera specjalnie dobrane ćwiczenia, które uczą, jak zauważać problematyczne bodźce i wczesne objawy zmian nastroju, co pozwala lepiej je kontrolować. Zadania pomagają dostrzec własne słabości i mocne strony, ułatwiają radzenie sobie z napięciem, rozwiązywaniem problemów i podejmowaniem właściwych decyzji. Towarzyszące im przykłady i historie osób z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi pokazują, jak najlepiej przełożyć teorię na praktykę.
Drugie, rozszerzone wydanie książki Zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Jak opanować wahania nastroju. Podręcznik pacjenta odpowiada na wszystkie potrzeby zasygnalizowane przez osoby wykorzystujące pierwszą edycję. Zawarto w nim więcej opisów objawów i przykładów, rozbudowując kolejne rozdziały. Zmianie uległ też podział książki – już nie ze względu na kategorie pacjentów, a na objawy zaburzeń z określonego spektrum. Dzięki temu łatwiej dopasować lekturę książki do indywidualnych potrzeb czytelników.
„Brawa dla dr Basco. Ten klarowny, zwięzły podręcznik to kolejny strzał w dziesiątkę – może w ogromnym stopniu poprawić jakość życia z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi”.
– Daniel J. Taylor, PhD, Wydział Psychologii, Uniwersytet Północnego Teksasu
„Świetna książka stała się jeszcze lepsza jako źródło nieocenionej pomocy w życiu z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi. Dzięki temu podręcznikowi możemy odzyskać i utrzymywać dobre samopoczucie. Gorąco polecam tę klarownie napisaną książkę pacjentom, ich rodzinom i przyjaciołom”.
– Madhukar H. Trivedi, MD, Wydział Psychiatrii, Southwestern Medical Center, Uniwersytet Teksański w Dallas
„Niezwykle przydatna książka. To doskonały przykład podręcznika, który daje praktyczne, sprawdzone narzędzia i informacje ludziom borykającym się ze skomplikowanymi zaburzeniami”.
– PsycCRITIQUES
Szczegóły produktu
15015
9788323343035
978-83-233-4303-5 Opis
- KROK 1 JAK ZYSKAĆ OGÓLNY OGLĄD PROBLEMU?
1. Opanować wahania nastroju
2. Co warto wiedzieć o objawach zaburzenia afektywnego dwubiegunowego?
3. Odróżnić objawy choroby od prawdziwego „ja
KROK 2 JAK ZAUWAŻYĆ NADEJŚCIE OBJAWÓW?
4. Rozpoznawać i nazywać nastroje
5. Rozpoznawać czynniki wywołujące objawy i lepiej sobie z nimi radzić
KROK 3 JAK NIE POGARSZAĆ SPRAWY?
6. Unikać tego, co pogarsza nam samopoczucie
7. Nie pozwolić emocjom przejąć kontroli nad myślami
8. Nie unikać i nie odkładać spraw na później
KROK 4 JAK ŁAGODZIĆ OBJAWY?
9. Odzyskać kontrolę w chwilach przytłoczenia 10 Zmienić negatywne spojrzenie na świat
11. Analizować myśli
12. Nie zaprzeczać potrzebie stosowania leków:: przepracowanie problemu
13. Systematycznie stosować leki
KROK 5 JAK LEPIEJ RADZIĆ SOBIE W ŻYCIU?
14. Skutecznie rozwiązywać problemy
15. Lepiej radzić sobie ze stresem i wypracować zdrowe nawyki
16. Podejmować lepsze decyzje
17. Utrzymać postępy
Materiały, instytucje i organizacje
Indeks
Przedmowa
Opublikowane dotychczas cztery tomy akademickiego podręcznika psychoterapii – Psychoterapia. Teoria, Psychoterapia. Praktyka, Psychoterapia. Badania i szkolenie pod redakcją naukową prof. dr hab. Lidii Grzesiuk (2005; 2006b; 2006a) oraz Psychoterapia. Integracja stanowią jednolitą całość merytoryczną i dydaktyczną. Począwszy od tomu czwartego redaktorem naukowym jest także dr Hubert Suszek (Grzesiuk, Suszek, red., 2010). Niniejszy, piąty tom podręcznika, prezentuje sposoby pracy psychoterapeutycznej z osobami o specyficznych trudnościach, dolegliwościach, zaburzeniach czy też cierpiące z powodu określonych chorób psychicznych. A więc strukturę tego tomu wyznacza rodzaj problemu, z jakim pacjent zgłasza się do udziału w danej formie psychoterapii. Ten punkt widzenia jest o tyle ważny, że najogólniej biorąc, wynika z rezultatów badań nad efektywnością psychoterapii, zaprezentowanych w tomie trzecim podręcznika – szkoła, metoda, technika psychoterapii nie decyduje wyłącznie o jej skuteczności (Rakowska, 2006c). Innymi słowy, poszczególne metody psychoterapii przeciętnie przynoszą podobne efekty. Podobnie występujące w niewielkim procencie przypadków negatywne jej skutki są niezależne od stosowanej metody (Rakowska, 2006a). Różnice między szkołami psychoterapii zaczynają się ujawniać, gdy bierze się pod uwagę specyficzny rodzaj oddziaływań psychoterapeutycznych wykorzystywanych wobec określonej kategorii pacjentów, to jest kiedy w badaniach nad skutecznością uwzględnia się nie pojedynczy czynnik (metodę oddziaływań), ale efekty interakcyjne (np. także cechy pacjenta – takie jak jego problem, wiek, motywację do zmiany, zaufanie, jakim obdarza terapeutę; właściwości psychoterapeuty – kwalifikacje zawodowe, zdrowie psychiczne).
Wprowadzenie w problematykę tomu piątego dostarcza komentarza do zamieszczonych tekstów – określa, w jakich relacjach pozostają one do treści opublikowanych w czterech wcześniejszych tomach akademickiego podręcznika psychoterapii.
W niniejszym tomie – jak zaznaczono powyżej – przedstawiono metody psychoterapii stosowane wobec pacjentów zgłaszających specyficzne problemy. We Wstępie do tomu pierwszego podręcznika zawarta była informacja, iż psychoterapeutycznymi metodami leczenia najczęściej posługują się terapeuci wobec pacjentów neurotycznych (Grzesiuk, 2005d). Głównie tej grupy osób dotyczyły zwłaszcza rozważania problematyki nurtów, szkół i technik psychoterapii, przebiegu procesu psychoterapeutycznego, występujących w jego toku zjawisk. Jednakże dopiero w niniejszym, piątym tomie podręcznika po raz pierwszy w tytułach rozdziałów 1–3 zostało explicite podane, że dotyczą one psychoterapii osób zzaburzeniami nerwicowymi oraz związanymi ze stresem.
W tomie drugim podręcznika, w części IV, omówione zostały rodzaje psychoterapii stosowanej wobec osób z zaburzeniami depresyjnymi (Huflejt-Łukasik, 2006a, b, c, d; Grzesiuk, 2006). Natomiast w niniejszym tomie rozdział 4 opisuje ogólniejszą kategorię zaburzeń występujących u pacjentów – mianowicie odnosi się do osób, u których diagnozowane są zaburzenia afektywne, a dokładniej – charakteryzuje rodzaje tych zaburzeń, ich przebieg oraz dostosowane do nich formy psychoterapii.
W niniejszym tomie rozdział 5 prezentuje problematykę pacjentów z rozpoznaniem zaburzeń osobowości oraz dwa rodzaje psychoterapii, jakim osoby te są poddawane (psychoanalityczną i poznawczo-behawioralną). A w tomie drugim podręcznika problematyka ta została ograniczona wyłącznie do zaburzeń borderline (z pogranicza nerwicy i psychozy) oraz pokazana tylko z psychoanalitycznej perspektywy (Sokolik, 2006).
W tomie piątym podręcznika znajduje się rozdział 6 poświęcony psychoterapii osób, które doświadczyły traumy złożonej, innymi słowy uległy wielokrotnej traumatyzacji. W tomie drugim zawarta była tylko informacja (1) o terapii potraumatycznej stosowanej w przypadku osób, które doznały stresu traumatycznego jednorazowo (Lis-Turlejska, Łuszczyńska, 2006), oraz (2) o pomocy psychologicznej dla osób, które przeżyły traumę seksualną (Kiembłowski, 2006).
Rozdziały 7–9 niniejszego tomu podejmują nową problematykę w stosunku do poprzednich tomów podręcznika. Omawiana jest kolejno: (1) psychoanalityczna perspektywa w zakresiepsychoterapii pacjentów ze schorzeniami psychosomatycznymi, (2) psychoterapia jako jeden z elementów leczenia kompleksowego osób z chorobami somatycznymi oraz (3) pomoc psychologiczna, w tym jedna z form tej pomocy, czyli psychoterapia stosowana wobec osób doświadczających bólu.
Należy zwrócić uwagę na wprowadzone w rozdziale 8 pojęcie „psychoterapii medycznej”. Autor tego tekstu nawiązuje do podjętego we Wstępie trzeciego tomu podręcznika wątku prac legislacyjnych dotyczących zawodu psychoterapeuty (Grzesiuk, Galińska, 2006). Przytacza fakt, iż w Niemczech nazwy „psychoterapia”, „psychoterapeuta” niesłusznie zostały zastrzeżone wyłącznie do psychoterapii związanej z leczeniem stanów chorobowych, podczas gdy psychoterapeuci częściej w praktyce mają do czynienia z osobami, u których występują trudności, problemy czy zaburzenia (a nie choroby psychiczne). Czy w Polsce zmierzamy do tego samego celu? Wyłania się pozytywna odpowiedź na to pytanie. Ministerstwo Zdrowia opracowało bowiem projekt zakwalifikowania zawodu psychoterapeuty przez polskie prawo do zawodów medycznych (wspólnie z takimi zawodami, jak m. in. technik dentystyczny, technik analityki medycznej, asystent dentysty, higienistka dentystyczna, technik ortopeda, technik farmaceutyczny, technik elektrokardiologiczny, technik optyk). Wydaje się, iż ta ustawa opracowana przez Ministerstwo Zdrowia powinna odnosić się wyłącznie do „psychoterapeutów medycznych” zatrudnionych w służbie zdrowia, a nie może dotyczyć wszystkich psychoterapeutów.
Kolejny rozdział niniejszego podręcznika odnosi się do zaburzeń seksualnych. Rozdział 10 różni się od tekstu z drugiego tomu podręcznika, przedstawiającego osiem form psychoterapii mających zastosowanie w przypadku osób z zaburzeniami seksualnymi (Jasiński, 2006). Mianowicie wyodrębnia kategorie zaburzeń seksualnych oraz charakteryzuje dostosowane do tych kategorii zaburzeń rodzaje psychoterapii.
Rozdział 11 niniejszego tomu podręcznika przedstawia problematykę uzależnienia od alkoholu i psychoterapii osób z tymi zaburzeniami, czyli podejmuje nowy w podręczniku wątek wąsko rozumianego uzależnienia.
Natomiast w rozdziale 12 omówione są – z perspektywy psychoterapeuty klinicysty –zaburzenia odżywiania opisane już, ale odmiennie, w tomie drugim podręcznika przez Małgorzatę Starzomską (2006), która przedstawiła tę problematykę z perspektywy badacza uwzględniającego również czynniki kulturowe, znaczące w rozwoju zaburzeń odżywiania.
Trzy kolejne rozdziały poświęcone są leczeniu zaburzeń występujących u osób chorych na schizofrenię; prezentują one wiedzę nieuwzględnianą we wcześniejszych tomach podręcznika: (1) dialogowe podejście stanowiące jedną ze szkół nurtu fenomenologicznego w psychoterapii, (2) opartą na leczeniu środowiskowym metodę niewykorzystującą farmakoterapii, choć stosowaną wobec osób cierpiących na ostre zaburzenia psychotyczne, oraz (3) świadectwo uczestnika takich środowiskowych oddziaływań.
W rozdziale 13 opisane zostało nowe, rozwijające się od dekady podejście koncentrujące uwagę na funkcjonowaniu struktury „ja” u pacjentów ze schizofrenicznymi zaburzeniami. Zupełnie odmienna jest perspektywa przyjęta w dwóch kolejnych rozdziałach. Mianowicie zaburzenia występujące zwłaszcza w tzw. chronicznej fazie schizofrenii rozumiane są jako efekt sposobu traktowania pacjentów w szpitalu psychiatrycznym (a nie jako zejściowa forma procesu schizofrenicznego). Dlatego leczenie tej kategorii pacjentów ma polegać na umieszczeniu ich w środowisku odmiennym od oddziału szpitala psychiatrycznego, a więc w komunie. Rozdział 14 opisuje podjęte w latach siedemdziesiątych XX wieku eksperymenty terapeutyczne. Natomiast rozdział 15 został napisany przez filmowca, który w ciągu sześciu tygodni rejestrował niezwykłe zdarzenia zachodzące w komunie terapeutycznej zorganizowanej według zasad szkockiego antypsychiatry Ronalda D. Lainga. Komuna nie była ośrodkiem leczniczo-terapeutycznym, ale miała pomagać, służyć pacjentom, by przeżyli w pełni własną psychozę, odzyskali zdolność do bycia w świecie. Dzięki temu rozdziałowi można poznać przez doświadczenia uczestnika życia w komunie, w jaki sposób mogła ona leczyć, oddziaływać na pacjentów.
Pięć ostatnich rozdziałów niniejszego tomu w sposób systematyczny prezentuje typowe problemy występujące w pracy psychoterapeutycznej z dziećmi i z młodzieżą oraz specyficzne metody oddziaływań – w odróżnieniu od rozdziału zawartego w tomie drugim podręcznika, który ogólnie informował głównie o psychoanalitycznej terapii dzieci i młodzieży (Zalewska, Schier, 2006). I tak, rozdział 16 dotyczy pracy psychoterapeutycznej podejmowanej, gdy rodzice nie radzą sobie z własnym dzieckiem w wieku niemowlęcym. Rozdział 17 poświęcony jest psychoterapii z dziećmi starszymi, jest skoncentrowany na pracy nad ich relacją z matką, nad jej reprezentacją dziecka w umyśle. Rozdział 18 opisuje psychoterapię z dziećmi, u których występują trudności w uczeniu się. Rozdział 19 prezentuje oryginalny sposób rozumienia funkcjonowania małego dziecka głuchego oraz stosowaną wobec niego metodę psychoterapii. Natomiast w rozdziale 20 jest przedstawiona możliwa do wykorzystania w pracy z dziećmi i młodzieżąperspektywa psychoanalityczna.
W tomie pierwszym akademickiego podręcznika psychoterapii Psychoterapia. Teoria wiedza na temat szkół psychoterapii została uporządkowana przez wyodrębnienie czterech głównych nurtów teoretycznych. Wiedza ta odnosiła się przede wszystkim do tego, co było ważne, podstawowe w historii rozwoju psychoterapii na świecie. Tom szósty podręcznikaPsychoterapia. Szkoły i metody ma pokazać nowe szkoły i metody psychoterapii, które powstały w ostatnim czasie. Natomiast tom siódmy Psychoterapia. Pogranicza będzie (1) określał – dokładniej niż to miało miejsce we Wprowadzeniu do czwartego tomu podręcznika (Grzesiuk i in., 2010) – podstawy naukowe psychoterapii, (2) opisywał relacje między psychoterapią a innymi naukami (3) oraz pokazywał inne niż psychoterapia oddziaływania psychologiczne, prowadzące do podobnych skutków. Mamy nadzieję, iż oba te tomy przekażemy Czytelnikom w 2011 roku.
Drogi Użytkowniku,
klikając przycisk „AKCEPTUJĘ” zgadzasz się, aby serwis Ceneo. pl sp z. o. i jego Zaufani Partnerzy przetwarzali Twoje dane osobowe zapisywane w plikach cookies lub za pomocą podobnej technologii w celach marketingowych (w tym poprzez profilowanie i analizowanie) podmiotów innych niż Ceneo. pl, obejmujących w szczególności wyświetlanie spersonalizowanych reklam w serwisie Ceneo. pl.
Wyrażenie zgody jest dobrowolne. Wycofanie zgody nie zabrania serwisowi Ceneo. pl przetwarzania dotychczas zebranych danych.
Wyrażając zgodę, otrzymasz reklamy produktów, które są dopasowane do Twoich potrzeb. Sprawdź Zaufanych Partnerów Ceneo. pl. Pamiętaj, że oni również mogą korzystać ze swoich zaufanych podwykonawców.Informujemy także, że korzystając z serwisu Ceneo. pl, wyrażasz zgodę na przechowywanie w Twoim urządzeniu plików cookies lub stosowanie innych podobnych technologii oraz na wykorzystywanie ich do dopasowywania treści marketingowych i reklam, o ile pozwala na to konfiguracja Twojej przeglądarki. Jeżeli nie zmienisz ustawień Twojej przeglądarki, cookies będą zapisywane w pamięci Twojego urządzenia. Więcej w Polityce Plików Cookies.Więcej o przetwarzaniu danych osobowych przez Ceneo. pl, w tym o przysługujących Ci uprawnieniach, znajdziesz tutaj.Więcej o plikach cookies, w tym o sposobie wycofania zgody, znajdziesz tutaj.Pamiętaj, że klikając przycisk „Nie zgadzam się” nie zmniejszasz liczby wyświetlanych reklam, oznacza to tylko, że ich zawartość nie będzie dostosowana do Twoich zainteresowań.
Nie zgadzam się
